معنی آسمان دره در فرهنگ فارسی عمید

کَهکِشان، مجموعه ای شامل میلیون ها ستاره که به دور یک محور می چرخند، کاهَنگان، تَنینِ فَلَک، مَجَرِّه، کاهکِشان، راهِ حاجیان به کوچه ای که روی با کف گهرافشان / چو آسمان دره سازی ز بس گهر باری (منجیک - شاعران بی دیوان - ۲۴۹)

معنی آسمان دره در لغت نامه دهخدا

کاهکشان. کهکشان. مجرّه. اُم ُّالسماء. راه مکه. راه حاجیان. شرج. شرج السماء. (السامی) :، بکوچه ای که رَوی با کف گهرافشان، چو آسمان دره سازی ز بس گهرباری.، منجیک (از جهانگیری).، سمند از آسمان داده نشانش، بسان آسمان درّه کمانش.، ثنائی

معنی آسمان دره - جستجوی لغت در جدول جو

آسمان دره

فرهنگ فارسی عمید

آسمان دره

لغت نامه دهخدا

آسمان دره

فرهنگ لغت هوشیار

آسمان دره

فرهنگ فارسی معین

آسمان غرش

رعد، تندر

فرهنگ فارسی عمید

بستان دره

(بُ دَ رِ)

دهی است از دهستان سیاه منصور شهرستان بیجارکه در 15هزارگزی شمال باختری حسن آباد سوگند و 5هزارگزی رستم کندی در کوهستان واقع است. با 470 تن سکنه. آبش از چشمه و محصولش، غلات، لبنیات و شغل مردمش زراعت، گله داری و صنایع دستی زنان، قالیچه و جاجیم بافی وراهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

آسمان کته

(سْ / سِ کَ تَ / تِ)

قسمی حشرۀ درشت پرنده که بیشتر در باغها باشد و پرهای او چون پرهای زنبور طلائی و امثال آن دو روی پوش سخت دارد و خود او سه یا چهار چند زنبور طلائی است

لغت نامه دهخدا